Artikelen / Branche
16 april 2024
We zijn ‘op de weg terug’! meldde premier Rutte. Zijn woorden werden met gejuich ontvangen. Op de weg terug is echter niet altijd positief, want wie wil op de weg terug van een mooie, lange vakantie, terug naar vroeger, of terug naar handwerk, terwijl je nu zo’n handige machine hebt?
Op de weg terug is echt voor verschillende uitleg vatbaar. Even terug naar begin maart: toen streden we nog in Den Haag om de ambachtelijke bakkerijen geopend te houden. Met protocollen waarvan we niet wisten hoe we ze moesten naleven.
Terugkijkend is dat behoorlijk goed verlopen. In de weken daarna zagen we vooral initiatieven ontstaan om - met creatieve ideeën – te zorgen dat je iets terughaalt van verloren omzetten. Op weg naar het ‘nieuwe normaal’.
Ook dat is zo’n nieuwe term: ‘het nieuwe normaal’. Ik zou het eerder ‘retro’ noemen
En ook dat is zo’n nieuwe term: ‘het nieuwe normaal’. Ik zou het eerder ‘retro’ noemen, terug naar vroeger: toen er bij de chinees nog een aquarium tussen de tafeltjes stond, en je in Italië in twee ploegen mocht eten, zodat de restauranthouder zoveel mogelijk klanten kon binnenhalen. Of toen iedereen thuis samen aan het puzzelen en ganzenborden was, en je gewoon wandelde en fietste, in plaats van je in te schrijven voor allerlei bijzondere sporten in sportscholen. Toen je nog beter een goede buur dan een verre vriend kon hebben … Toen je moeder je haren nog zelf knipte, en je (in elk geval in Rusland) in de rij stond voor je boodschappen.
Is ‘op de weg terug’ nu echt terug, of is het juist ‘de weg vooruit’? Dat laatste wens ik ons allen toe, terwijl we terugverlangen naar de tijd dat Corona nog gewoon een lekker biertje was voor een mooie zomerdag.
